Jakie objawy mogą być powodem do niepokoju o wzrok dziecka. Kiedy umówić się na pierwszą wizytę u okulisty. Na pytania klientów, odpowiada mgr Sylwia Ostrowicka z salonu optycznego Eye Zone.
Kiedy wykonać badanie profilaktycznie by sprawdzić ostrość widzenia u dziecka?
Pierwsze badanie okulistyczne dziecko odbywa się zaraz po narodzinach, wykonane na tak wczesnym etapie życia dziecka, pozwala wykryć wrodzone nieprawidłowości narządu wzroku. Profilaktyczne badanie wzroku dziecko powinno odbyć się pomiędzy 2–3 rokiem życia.
Są jakieś niepokojące sygnały, na które warto zwrócić uwagę i badanie wykonać je znacznie wcześniej?
Jeśli wywiad rodzinny jest obciążony, czyli rodzice mają lub mieli w dzieciństwie wadę wzroku lub występował u nich zez albo okulary nosi już starsze rodzeństwo, należy zgłosić się na kontrolę zdecydowanie wcześniej. Nie należy zwlekać z badaniem wzroku u dzieci, aż do momentu opanowania alfabetu. Istnieje wiele testów przeznaczonych specjalnie dla dzieci, bez konieczności rozpoznawania liter.
Czy niemowlęta mogą nosić okulary?
Oczywiście, zwłaszcza, gdy występuje u nich wysoka nadwzroczność, wysoka krótkowzroczność lub też różnowzroczność, czyli duża różnica wad refrakcji pomiędzy oczami. Konieczne jest wtedy jak najszybsze wyrównanie wady wzroku, aby nie doprowadzić do niedowidzenia (tzn. leniwe oko). Wówczas, kiedy dziecko patrzy obuocznie mózg „korzysta” z obrazu oka lepiej widzącego, a tłumi obraz z oka niedowidzącego. Może również wystąpić „uciekanie” oka – zez. Oko może ustawiać się w zezie tylko okresowo (brak koncentracji, zmęczenie) albo w przypadku wykonywania określonej czynności np. rysowanie, pisanie, praca w bliskiej odległości. Należy pamiętać, że niekiedy przyczynę „uciekania oka” może stanowić nieskorygowana wada wzroku i wówczas po zastosowaniu odpowiedniej korekcji oczy będą ustawiały się prawidłowo.
Kiedy wykonywać kolejne badania?
Kolejne profilaktyczne badanie wzroku powinno odbyć się przed rozpoczęciem przez dziecko nauki w szkole. Wada wzroku lub zaburzenia widzenia obuocznego mogą być przyczyną niechęci do nauki, czytania lub pisania. Około 70–80 % tego, co się uczymy, odbywa się poprzez system wzrokowy. Dzieci mające trudności z pisaniem (przepisywanie z tablicy, pisanie w linijkach, słaba pamięć wzrokowa – duża ilość błędów ortograficznych) oraz czytaniem (powolne czytanie, pomijanie wyrazów/mylenie linijek, trudności w koncentracji i interpretacji tekstu czytanego) niejednokrotnie diagnozowane są, jako osoby z dysleksją lub dysgrafią. Jednakże często przyczyną wyżej wymienionych trudności jest optodysleksja, która wynika z zaburzeń widzenia. Poprawa warunków wzrokowych sprawia, że trudności te maleją lub zanikają całkowicie.
Są jakieś inne niepokojące sygnały, na które warto zwrócić jeszcze uwagę?
Należy pamiętać, że w przypadku nadwzroczności dziecko może uzyskać ostre widzenie, zarówno blisko, jak i daleko położonych przedmiotów poprzez kompensowanie wady wzroku za pomocą sprawnie działającego, dużego zakres akomodacji. Ciągle wytężona akomodacja może z czasem powodować spadek komfortu widzenia, bóle głowy, czy zmęczenie i pocieranie oczu. Powtarzające się przymykanie jednego oka podczas zabawy, pisania, czy oglądania telewizji, mrużenie oczu, podchodzenie bliżej do ekranu lub przysuwanie bliżej książki. Częste przechylanie głowy w jedną stronę lub nieprawidłowy ruch oraz ustawienie gałek ocznych u dzieci powinny być dla rodzica sygnałem do pilnej konsultacji u specjalisty.
